Konstrukcja teleskopu

Teleskop to przyrząd powiększający, który pozwala na obserwację kosmosu. Składa się z części optycznych i mechanicznych. Pierwsze to tubus i zamontowane akcesoria, które pomagają wytworzyć obraz. Do drugiej kategorii należą montaż i statyw. Te elementy są konieczne do kierowania teleskopu na wybrane obiekty astronomiczne. Ogólny schemat montażu teleskopu znaleźć można w dowolnej książce na ten temat lub w Internecie.

Konstrukcja tubusu optycznego jest bardzo interesująca, gdyż pozwala użytkownikowi na podziwianie piękna kosmosu. W zależności od konstrukcji optycznej teleskopy dzielimy na trzy rodzaje: soczewkowe (refrakcyjne), zwierciadlane (reflektory) i soczewkowo-zwierciadlane (katadioptryki). Omówmy każdy z nich.

Schemat budowy teleskopu: tuby optyczne różnych typów

Refraktory to teleskopy, które wytwarzają obraz przy użyciu soczewki obiektywowej i okularu. Zostały wynalezione w 1609 r. przez Galileusza. Konstrukcja teleskopu przeszła oczywiście od tego czasu wiele zmian, lecz podstawowa zasada budowy pozostała ta sama. Refraktory nadają się idealnie do badania planet i Księżyca, lecz często mają problem z aberracjami chromatycznymi – poświatami kolorów, które widoczne są wokół obiektów. Dlatego w dobrych teleskopach refrakcyjnych montowane są dodatkowe soczewki achromatyczne lub apochromatyczne. Niestety wpływa to na cenę teleskopu. Wysokiej jakości teleskop refrakcyjny zawsze jest drogi.

Teleskopy zwierciadlane to teleskopy, które zbierają światło przy użyciu sferycznego lub parabolicznego zwierciadła. Odbite światło dociera do innego, mniejszego zwierciadła i wychodzi poza tubus optyczny – do okularu. Pozwala to uzyskać powiększony obraz nocnego nieba. Taka konstrukcja teleskopu pozwala na ograniczenie aberracje chromatycznych oraz uzyskanie jasnego i ostrego obrazu nawet dalekich i słabo widocznych obiektów. Najpopularniejszym teleskopem zwierciadlanym jest teleskop Newtona.

Teleskopy katadioptryczne wyposażone są w zwierciadła i soczewki. W tych teleskopach główne zwierciadło sferyczne tworzy obraz, a specjalna wklęsło-wypukła soczewka korekcyjna poprawia jego jakość. Główne zalety katadioptryków: niska cena oraz niewielki rozmiar i masa. Wadami są długi czas stabilizacji termicznej i niezbyt duża apertura (w porównaniu z np. reflektorami).

Każdy rodzaj konstrukcji dzieli się na podtypy. Główna zasada budowy tych teleskopów pozostaje ta sama, zmienia się jedynie ułożenie elementów optycznych. Każdy rodzaj konstrukcji teleskopu ma swoje wady i zalety, dlatego podczas wyboru modelu zwróć uwagę na rodzaj obserwacji, jakie planujesz. Refraktor zapewni najlepszy obraz podczas obserwacji obiektów naziemnych oraz planet, teleskopy zwierciadlane doskonale nadają się do obserwacji obiektów głębokiego nieba, a katadioptryki doskonale sprawdzają się do prowadzenia obserwacji poza miastem. Nie ma lepszych i gorszych teleskopów, są jedynie teleskopy dostosowane do danego zadania i nie.

Jeżeli nie wiesz jaki teleskop wybrać, zalecamy skontaktowanie się z naszym sprzedawcą. Zadzwoń, napisz do nas lub odwiedź nasz sklep „Levenhuk”, aby uzyskać pomoc w wyborze teleskopu.

Powielanie materiału w celu publikacji na dowolnym nośniku i w dowolnym formacie – zabronione. Zezwala się na umieszczenie odwołania do artykułu z użyciem aktywnego łącza do strony pl.levenhuk.com

Producent zastrzega sobie prawo do wprowadzenia zmian w cenniku, ofercie i specyfikacji produktów oraz do zakończenia sprzedaży produktów bez uprzedzenia.