Jaka jest najmniejsza planeta w naszym układzie słonecznym?

Czy to prawda, że Pluton jest najmniejszą planetą w układzie słonecznym? Tak było do 2006 roku. Wtedy to Pluton utracił status planety i został zaklasyfikowany jako planeta karłowata w Pasie Kuipera, pierścieniu ciał niebieskich znajdujących się poza orbitą Neptuna. Od tamtej pory za najmniejszą planetę w układzie słonecznym uznaje się Merkurego. Obecnie w układzie słonecznym jest tylko osiem planet, ale być może z czasem liczba ta ulegnie zmianie. Porozmawiajmy o Merkurym – najmniejszej planecie w naszym układzie słonecznym.

Merkury to planeta położona najbliżej Słońca. Jest znana z tego, że obraca się wokół Słońca szybciej niż inne planety. Stąd też jej nazwa pochodząca od imienia zwinnego rzymskiego boga handlu Merkurego. Merkury ma podobne cechy do Księżyca, satelity Ziemi. Nie ma własnych satelitów ani atmosfery, ale ma metaliczne jądro. Pomimo, że Merkury jest najbliżej Słońca, nie jest najgorętszą planetą. Temperatura na jego powierzchni sięga 427°C. Powierzchnia planety Wenus jest o 30–40°C cieplejsza.

Najmniejsza planeta w układzie słonecznym

Nawiązując do pytania o najmniejszą planetę w układzie słonecznym, należy wspomnieć, że promień równikowy Merkurego wynosi 2439,7 km. Merkury jest nie tylko mniejszy od Ziemi i pozostałych planet układu słonecznego, ale jest też mniejszy od Tytana, największego księżyca Saturna, oraz Ganimedesa, księżyca Jowisza. Istnieje teoria naukowa, że planeta Merkury była kiedyś satelitą planety Wenus. Nie można tego jednoznacznie udowodnić, jednak indywidualne badania naukowców pośrednio potwierdzają to założenie.

Chociaż Merkury jest najmniejszą planetą układu słonecznego, można go obserwować przez amatorski teleskop. Należy jednak pamiętać, że jest on widoczny przez krótki czas. Ze względu na bliskość Słońca, czasami bardzo trudno odnaleźć go na niebie. Merkury to planeta dla cierpliwych obserwatorów.

Jaki teleskop jest potrzebny? Merkurego można dostrzec jako jasną kropkę nawet gołym okiem. Przez teleskop o aperturze 50 mm planeta będzie widoczna jako jasny punkt. W zależności od pory obserwacji będzie wyglądać jak fragment koła lub sierp. Aby obserwować fazy planetarne, potrzebny jest teleskop o średnicy soczewki ponad 100 mm i powiększeniu 100 razy. Natomiast szczegółowe obserwacje powierzchni wymagają przyrządu optycznego o aperturze 100–150 mm i powiększeniu co najmniej 200–250 razy. Podczas obserwacji Merkurego zaleca się stosowanie filtrów światła (czerwonego i pomarańczowego) pozwalających zwiększyć kontrast obrazu oraz dostrzec więcej szczegółów.

Za najlepszy czas do obserwacji Merkurego uznaje się okres, kiedy jest on najbardziej oddalony od Słońca. Kolejnym ważnym aspektem, o którym należy pamiętać, jest wysokość planety nad horyzontem – im wyżej tym lepiej. Merkury jest zwykle tak blisko horyzontu, że można go zobaczyć tylko przez ziemską atmosferę, która powoduje duże zniekształcenie obrazu. W północnych szerokościach geograficznych za dogodny czas do obserwacji Merkurego uważa się godziny poranne latem i jesienią oraz godziny wieczorne zimą i wiosną.

Życzymy wspaniałych obserwacji. Zawsze z ogromną przyjemnością pomożemy wybrać najlepsze teleskopy do badania planet układu słonecznego! Zadzwoń do nas lub napisz, aby zadać pytanie. Pomożemy przy zakupie odpowiedniego teleskopu.

Powielanie materialu w celu publikacji na dowolnym nosniku i w dowolnym formacie – zabronione. Zezwala sie na umieszczenie odwolania do artykulu z uzyciem aktywnego lacza do strony pl.levenhuk.com.

Producent zastrzega sobie prawo do wprowadzenia zmian w cenniku, ofercie i specyfikacji produktow oraz do zakonczenia sprzedazy produktow bez uprzedzenia.