BE 
BG 
BY 
CY 
CZ 
DE 
EE 
ES 
EU 
GR 
HU 
IS 
IT 
LT 
LV 
MY 
PT 
RO 
RU 
SK 
TR 
UA 
USA Przewodnik po lornetkach
- Kategoria: Liczby
- Kategoria: Pole widzenia
- Kategoria: Odległość od okularu do źrenicy
- Kategoria: Pryzmaty
- Kategoria: Powłoka soczewki
- Kategoria: Ostrość
Kategoria: Liczby
Pewnie zauważyłeś, że w nazwach lornetek zawsze podawane są liczby, np. Levenhuk Bino Basic 10x40. Jeśli jesteś początkującym obserwatorem, możesz nie wiedzieć, co te liczby oznaczają. Pierwsza liczba, w tym przypadku 10, określa powiększenie. Oznacza to, że obserwowane obiekty wydają się 10 razy bliższe/większe niż oglądane gołym okiem.
Powiększenie o wartości 10 powinno być wystarczające do standardowych zastosowań. Wraz ze wzrostem wartości powiększenia obraz staje się bardziej rozmyty, niestabilny i ciemniejszy. Dzieje się tak dlatego, że oprócz samego obiektu powiększone zostaje wszystko inne – również niestabilność obrazu spowodowana drżeniem rąk jest większa. W przypadku powiększenia większego niż 10 lornetkę powinno się zamontować na statywie.
Druga liczba, w tym przypadku 40, oznacza średnicę soczewki frontowej. Im większa liczba, tym lepszy obraz. Dlatego specyfikacja 10x40 jest o wiele lepszym rozwiązaniem niż 10x25. Jedyną wadą większej średnicy jest to, że wzrasta również masa lornetki.
Kategoria: Pole widzenia
Pole widzenia to kolejny czynnik, który należy wziąć pod uwagę podczas zakupu lornetki. Mówiąc w skrócie, pole widzenia to przestrzeń, którą widać przez lornetkę. Załóżmy, że w odległości 1000 jardów od Ciebie znajduje się ściana. Jeśli pole widzenia wynosi 250, zobaczysz fragment ściany o długości 250 stóp bez konieczności odwracania głowy. Konsekwentnie wraz ze wzrostem powiększenia zobaczysz mniejszą część ściany, ale obraz będzie bardziej szczegółowy. A zatem im większe powiększenie, tym mniejsze pole widzenia.
Jeśli nosisz okulary, powinieneś wziąć pod uwagę oddalenie źrenicy wyjściowej. Jest to maksymalna odległość od oka do okularu, przy której dostępne jest całe pole widzenia. Odległość nie powinna być mniejsza niż grubość szkieł Twoich okularów.
Kategoria: Odległość od okularu do źrenicy
Wyobraź sobie, że źrenica Twojego oka znajduje się na tle soczewki lornetki. Odległość między nimi podaje się w milimetrach i oblicza się ją, dzieląc drugą wartość przez pierwszą, np.: 40/10 = 4. Odległość okularu od źrenicy oznacza przybliżoną jasność obrazu. Do podstawowych zastosowań wystarczy wartość 2,5-3. Do obserwacji gwiazd lepsza będzie odległość w przedziale 5-7. Większa odległość nie jest konieczna, z wyjątkiem sytuacji, gdy lornetka mocno się trzęsie, np. na pokładzie statku. W tej sytuacji odległość o wartości powyżej 7 zapewni bardziej stabilny obraz.
Kategoria: Pryzmaty
Pryzmat to szklany element, który odwraca obraz, gdy przechodzi on przez soczewkę frontową, dzięki czemu nie jest on odwrócony „do góry nogami”. Pryzmaty są niezbędnym elementem każdej lornetki.
Istnieją pryzmaty Porro oraz dachowe. Różnica między nimi jest wyraźna. Porro to pryzmaty klasyczne: światło przechodzi przez kilka pryzmatów ustawionych pod różnymi kątami w lornetce, a następnie trafia do okularu. Taka konstrukcja sprawia, że lornetka jest cięższa i większa. Jednak jest przy tym tańsza i zapewnia bardzo wysokiej jakości obraz.
Dzięki zastosowaniu pryzmatów dachowych lornetka jest mniejsza i lżejsza. Jeśli zobaczysz lornetkę składającą się z dwóch połączonych ze sobą prostych tubusów, możesz być pewien, że zawiera ona pryzmat dachowy. Prawdopodobnie jedyną zaletą takiego rozwiązania jest mniejsza masa i atrakcyjniejszy wygląd lornetki. Wadą jest o wiele wyższa cena i mniej wyraźny obraz.
Na jakość obrazu wpływa szkło zastosowane w pryzmacie. Stosuje się dwa typy szkła: Bak4 (bardzo wysoka jakość) oraz BK7 (nie taka dobra).
Kategoria: Powłoka soczewki
Po przejściu przez soczewkę światło traci swoją jasność. Aby obraz był wciąż jasny, stosuje się specjalne substancje chemiczne. Soczewki mogą być pokryte powłoką jednowarstwową (mniej efektywna metoda). Lepszym rozwiązaniem jest zastosowanie powłoki wielowarstwowej, którą tworzy kilka warstw substancji chemicznych. Uzyskany obraz jest o wiele jaśniejszy. Najlepszym rozwiązaniem jest pełna, wielowarstwowa powłoka – każdy element układu optycznego jest nią pokryty.
Kategoria: Ostrość
Gdy patrzysz przez lornetkę, obraz nie zawsze jest ostry od razu. Wówczas należy ustawić ostrość. Istnieją trzy sposoby regulacji ostrości. Lornetki wyposażone w mechanizm centralnej regulacji ostrości posiadają na środku pokrętło, którym ustawia się ostrość w obydwu tubusach jednocześnie. Jest to najczęściej spotykana konstrukcja. Ustawianie ostrości dla każdego okularu z osobna wymaga zastosowania osobnego mechanizmu regulacji ostrości dla każdego z nich. W tym przypadku ostrość wystarczy ustawić tylko raz. To rozwiązanie bardzo dobrze sprawdza się podczas obserwacji odległych obiektów, ale nie jest tak efektywne w przypadku obiektów znajdujących się bliżej. W przypadku niektórych tańszych modeli ostrość jest ustawiana fabrycznie i nie można jej wyregulować, co nie jest zbyt dobrym rozwiązaniem.
Lornetki wyposażone w centralny mechanizm ustawiania ostrości oraz te, w których ostrość można ustawić dla każdego okularu z osobna, często umożliwiają również regulację dioptrii. Jest to bardzo przydatne, ponieważ ludzkie oko wykazuje różną zdolność widzenia.
W przypadku większości lornetek można również wyregulować odległość między okularami, zbliżając lub oddalając je od siebie.
Każdy model ma określony dystans makro, który oznacza minimalną odległość, przy której lornetka zapewnia ostry obraz. Jeśli obiekt znajduje się bliżej niż wynosi dystans makro, ustawienie ostrości jest niemożliwe.
Powielanie materiału w celu publikacji na dowolnym nośniku i w dowolnym formacie – zabronione. Zezwala się na umieszczenie odwołania do artykułu z użyciem aktywnego łącza do strony pl.levenhuk.com
Producent zastrzega sobie prawo do wprowadzenia zmian w cenniku, ofercie i specyfikacji produktów oraz do zakończenia sprzedaży produktów bez uprzedzenia.
